28 نوامبر 2023 - تجزیه و تحلیل داده های تلفیقی از شواهد موجود که به صورت آنلاین در مجلهBritish Journal of Sports Medicine  منتشر شده است، نشان می دهد که پیاده روی با سرعت 4 کیلومتر در ساعت یا بیشتر با کاهش قابل توجه خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است.

علاوه بر این، هر چه سرعت پیاده روی بیشتر از 4 کیلومتر در ساعت باشد، به نظر می‌رسد که خطر کمتر است بطوری که هر یک کیلومتر در ساعت افزایش سرعت با کاهش 9 درصدی خطر ابتلا به دیابت، همراه است.

به گفته ی محققان، در حالی که بیرون رفتن منظم برای قدم زدن با خطر کمتر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است، اما مشخص نیست که سرعت مطلوب برای جلوگیری از این بیماری چقدر است.

در حال حاضر، تعداد 537 میلیون بزرگسال در جهان به دیابت نوع 2 مبتلا هستند، اما انتظار می رود تا سال 2045 این آمار به 783 میلیون نفر برسد، بنابراین یک فعالیت بدنی ساده و ارزان که با چندین مزیت سلامت اجتماعی، روانی و جسمی دیگر نیز همراه است، ممکن است راهی آسان برای کمک به جلوگیری از این بیماری باشد.

محققان مطالعات بلندمدت مرتبط با این موضوع را تا ماه می 2023 جستجو کرده و 10 مطالعه ی واجد شرایط برای این آنالیز را یافتند. همه ی مطالعات بین سال های 1999 و 2022 منتشر شده و شامل دوره های نظارتی از 3 تا 11 سال بودند. در مجموع 508121 بزرگسال از ایالات متحده، ژاپن و بریتانیا در آنها شرکت داشتند.

تجزیه و تحلیل داده های تلفیقی نشان داد که در مقایسه با پیاده روی با سرعت کمتر از 2 مایل، یا 3 کیلومتر در ساعت، سرعت متوسط یا معمولی پیاده روی از 2 تا 3 مایل یا از 3 تا 5 کیلومتر در ساعت با 15٪ خطر کمتر دیابت نوع 2، صرف نظر از زمان صرف شده برای پیاده روی مرتبط است.

به طور مشابه، پیاده روی نسبتاً سریع با سرعت 3-4 مایل در ساعت یا 5-6 کیلومتر در ساعت با 24٪ خطر کمتر ابتلا به دیابت نوع 2 در مقایسه با پیاده روی آهسته، همراه بود.

راه رفتن سریع یا گام برداشتن با سرعت بیش از 4 مایل یا 6 کیلومتر در ساعت با کاهش خطر حدود 39 درصدی همراه است که معادل با 2.24 مورد ابتلای کمتر به دیابت نوع 2 در هر 100 نفر است.

یافته ها حاکی از آن است که هر 1 کیلومتر در ساعت افزایش سرعت راه رفتن، با 9 درصد کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 همراه است و حداقل آستانه ی سرعت "4 کیلومتر در ساعت" برابر با 87 قدم در دقیقه برای مردان و 100 قدم در دقیقه برای زنان بود.

محققان اذعان کردند که سه مطالعه به‌عنوان مطالعات دارای خطر متوسط سوگیری رتبه‌بندی شدند، در حالی که هفت مطالعه ی دیگر در رده ی خطر جدی سوگیری رتبه‌بندی شدند، که عمدتاً به دلیل تنظیم ناکافی برای عوامل بالقوه تأثیرگذار و روش ارزیابی سرعت راه رفتن بود.

عامل دیگری که باید در نظر گرفته شود، علّیت معکوس است، که به موجب آن شرکت‌کنندگانی که سریع‌تر پیاده روی می کردند، ممکن است از نظر فیزیکی فعال تر باشند و آمادگی قلبی تنفسی بهتر، توده عضلانی بیشتر و وضعیت سلامت کلی بهتری، داشته باشند.به گفته محققان، این یافته‌ها باید در پرتو این محدودیت‌ها تفسیر شوند. اما آنها توضیح دادند که توضیحات قابل قبولی برای این یافته ها وجود دارد.

سرعت راه رفتن، یک شاخص مهم برای سلامت کلی و شاخص کلیدی برای ظرفیت عملکردی است. سرعت راه رفتن بالاتر با آمادگی قلبی تنفسی و قدرت عضلانی بهتر همراه است که هر دو با خطر کمتر ابتلا به دیابت مرتبط هستند؛ و پیاده روی سریع برای کاهش وزن مفید است که به بهبود حساسیت به انسولین کمک می کند.

محققان نتیجه گیری کردند که این متاآنالیز از مطالعات همگروهی نشان می‌دهد که راه رفتن نسبتاً سریع و تند/یا با گامهای بلند، مستقل از حجم کل فعالیت بدنی یا زمان صرف شده برای پیاده‌روی در روز، ممکن است با خطر کمتر دیابت نوع 2 در ارتباط باشد. در حالی که استراتژی‌های فعلی برای افزایش کل زمان پیاده‌روی مفید است، ممکن است تشویق افراد به راه رفتن با سرعت‌های بالاتر برای افزایش فواید پیاده‌روی برای سلامتی، منطقی باشد.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2023-11-faster-kmhour-linked-significantly-diabetes.html